در تاریخ میخواندیم که همیشه یکی از پادشاهان و فرمانروایان یونانی یا رومی یا تازی یا ترک و.... پس از پیروزی بر دشمنان خویش در شهرهایی که به زور میگرفتند آتش می گشودند ماننند اسکندر یا اندام دشمنان خویش را با دستان خودشان بیرون می کشیدند و یا اگر بسیار بخشنده و مهربان بودند فرمان روای شکست خورده و همراهان و سپاهیانش را سال های سال به گناه تسلیم نشدن و جنگیدن در بند و زندانی می ساختند و پس از چندی نیز آشتی میکردند و این آزار و شکنجه ها برای چندین دهه پایان می رسید که انگیزه همه آن ها نیز کینه توزی بود ! ( و این تنها ایرانیان بودند که به بخشیدن دشمن و خودداری از آزار ایشان خود داری میکردند)
همچنین خوندیم که گروهی از سرمایه داران تازی یا نژادپرستان یهودی و اروپایی به کار زشت و ناپسند برده داری میپرداختند ولی همانها نیز تنها به یک روش به بهره کشی بردگان میپرداختند و آن نیز بیگاری کشیدن برای انجام کارهایشان بود و به برده ها آزاری جز نداشتن آزادی و بیگاری کشیدن نمی رسید.(و این تنها ایرانیان بودند که هرگز حتا به برده داری نیاندیشیدند)
اکنون این پرسش پیش می آید که چهارپایان و پرندگان و جنبندگان و .... چه آزار و بدی و دشمنیشان به ما رسیده که به روش های گوناگون و زننده به هیچ بهایی دست از آزار و کشتارشان بر نمیداریم!؟!
از سلاخی کردنشان در نوزادی و جوانی در پیش چشم خانواده شان گرفته تا به تیر داغ در خاک و خون انداختنشان در دشت و جنگل برای خوشایند انگیز های خودمان (که برخاسته از بیماری روانی سادیسم می باشد) تا آزمایش های درد آور و شکنجه گونه ای که در آزمایش گاه های گوناگون روی حیوان هایی مانند گربه و خرگوش و کبوتر و ... انجام می گیرد و یا زندانی ساختن همیشگی پرندگان به گناه زیبایی و داشتن صدای خوب در بازداشتگاهی ساخته شده از میله های آهنی با اندکی آب و دانه بدون داشتن توان پرواز ! آن هم تا هنگام مرگشان و یا زیر گرفتنشان با خودرو برای آنکه وانمود نماییم نشانه گیری خوبی در رانندگی داریم !!! تا ویران کردن خانه و کاشانه هایشان ... شورخبتانه روش های آزار دادن این دوستانمان به اندازه ای فراوان و گونه گون هست که هرچه نام میبریم باز کم است و چندی را جا می اندازیم . به راستی آیا دشمنی ما با این ها برای کشورگشایی هست؟؟؟ یا اینکه مانند جنگ های چلیپایی (صلیبی) بسیاری از اینها به کشتار ما انسان ها پرداخته اند چون دین دیگری داشتیم و امروز به بهانه های گوناگون از ایشان کین خواهی میکنیم و یا....!!! تاوان کدامین گناه و ستمشان را به ما پس میدهند؟
خوشبختانه در بسیاری ازکشورهای جهان یا قانونهای سختی همراه با پیگیری قانونی برای جلوگیری از آزار حیوان ها دارند (که نمونه اش زندانی شدن کسانی بود که در شهر پیش چشم همسایگان و رهگذران به آزار یا کشتن یک حیوان پرداخته بودند یا قانون جرم به شمار آوردن کشتار حیوان ها در آزمایشگاه دانشکده ها و ...) تا اندازه ای هرچند نا چیز جلوی این گونه رفتارهای نابخردانه را گرفته شده (و این تنها مردم ایران اند که وارونه گذشته خویش که سرشناس به مهربانی و بخشندگی در برابر دشمن و بالنده به اینکه تنها سپید پوستانی هستند که هرگز در اندیشه برده داری و بیگاری کشیدن نبودند امروز بدون نگرش به آموزه های دیرینه ی فرهنگی و سپارش های بزرگان دینی خویش هنوز در زمینه کشتار و آزار حیوانات به روش های گوناگون همراه با نوآوری پیش گام اند و از رساندن هیچ آزاری به این دوستان زبان بسته مان(حیوانات) هیچ گونه کوتاهی ندارند)
skip to main |
skip to sidebar
درباره ما
جهان امروز با چالشهای جدی روبرو شده است:افزایش تولید گازهای گلخانه ای، آلودگی مرگبار هوا و آبها، کمبود خوراک، بیماری های مهلکی مانند ایدز، تب برفکی، آنفولانزای خوکی و مرغی، نارسایی های قلبی، جهش های نامطلوب ژنتیکی، نسل کشی و خشونت و جنگهای بی پایان و .....! اگر مردمان را پروای زندگی شاد و آرام است، بایستی به الگوی بازگشت به طبیعت، راستی و پیروی از قانون محبت یعنی عدم خشونت دست یازند. در این تارنگار، می خواهیم راههای رسیدن به این آرمان را بر رسیم و نشان دهیم، گیاهخواری، بهترین راه و مناسبترین وسیله برای دستیابی به زندگی شاد و آرام، برای همه جانداران است. راهی که بیشتر پیغامبران و نیکان باستان ما را بدان خوانده اند، راهی که آغازش امساک در خوراک و پایانش یگانگی با همه جانداران و رسیدن به حقیقت است!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر